Nadal nie dotarło do mnie że to już koniec, może po maturach, kiedy nie będę już musiała otwierać książek, oswoję się z tą myślą. Dostałam od liceum tak wiele. Wiem, że pewne rzeczy pozostają,
nie zmieniają się, a wszędzie, dla każdego w jakiś sposób zapisujemy się jako ludzie tacy, lub tacy.

"Dorosłość" była lekcją, z którą zmagałam się jedynie z dowodem na ławce zaraz przy naklejkach
z numerem pesel i kilkoma długopisami z czarnym wkładem.
"Dojrzałość" pozwoliła mi zrozumieć, że niestety nigdy nie będę piękną blondynką o długich opalonych nogach, ale nie zmienia to faktu że naprawdę zaczęłam szanować ładne dziewczyny. Należy im się. "Dorosłość" pozwoliła mi zrozumieć słowo "szmata" ostatnimi czasy będące bezustannie na moich ustach tylko dlatego że ktoś stanowił konkurencje. Nie należy im się. No może niektórym się trochę należy.
"Dorosłość" pozwoliła mi doświadczyć niewygodnych sytuacji, w których nadal nie potrafię zachować zimnej twarzy. Należy mi się.
Ostatecznie "Dorosłość" zawiodła mnie bo okazało się że ma mnie za nic i zniszczyła wszystko  na co pracowałam już bardzo długo, a wtedy człowiek siedzi do drugiej w nocy przy ognisku tylko po to żeby przekonać kogoś że jest dobrym człowiekiem.  Zazdroszczę tym którzy nie muszą tego robić. Bezwarunkowo należy im się.

Dorosłość jeszcze długo nie należy mi się.

I w sumie, to cieszę się.