tak. popełniam błędy jak wszyscy inni, raz mniejsze - raz większe. aczkolwiek wiesz co ? umiem się do tego przyznać. zajmuję mi to mniej lub więcej czasu, ale w końcu to robię. nie tkwię w kłamstwie przez cholernie długi czas, chyba po prostu nie dałabym rady. jednak najwidoczniej nie każdy lubi mieć czyste sumienie. lepiej udawać, że wszystko jest okej. nie wiem czy wiesz, ale w ten sposób nie rani się tylko siebie. rani się ludzi bliskich. najbliższych, których nie masz prawa ranić, jeśli rzeczywście ich kochasz. przemyśl głęboko czy nie lepiej jest dorosnąć do odpowiedzialności, czy czekać, aż sprawy same wymkną się spod kontroli i będzie już za późno. 

innym powiem tak : ciesz się błogą neświadomością póki możesz :)

a tak poza nawiasem. now i think i's time that i can say : i'm really happy!