Dodano: 2 WRZEŚNIA 2016
i wtedy chwytam jego rękę, i zaczynam biec, bardzo mocno biec, z całej siły, i - dopiero po czterdziestu oddechach, po czternastu zakrętach, po trzech wyjebanych koszach na śmieci, i - dopiero wtedy zdaję sobie sprawę, że moja ręka jest pusta, druga też, że nikogo przy mnie nie ma, i nie mogę przestać biec.
