11. Pożegnanie

Żegnaj....

To już koniec,
Nie ma już nic.
Jesteśmy wolni, 
Możemy iść.

Nie mam możliwości, a może raczej chęci pisać do Ciebie, dlatego może najdzie Cię chęć by zajrzeć tutaj.
Wiem że wyrządziłam w Twoim życiu dużo złego,
-Bo jesteś chodzącą samodestrukcją.
Nikt nie umie mnie kontrolować, nikt tego nie chce.
Bo mało kto wie... jaka jestem w środku.
Ale najlepsze pytanie, która ja?
Poznałaś nie jedno moje oblicze, 
Nie chciałam Ci pokazać żadnego.
Tylko te dobre, wiem że zepsułam Cię w jakiś sposób.
Ale tak samo ja zepsułam siebie będąc z Tobą.
W końcu samodestrukcja... prowadzi do tego że ludzie którzy są blisko..
Też są niszczeni.
Nie żałuje.
Niczego.
Pnij się po swoje, pnij się po wszystko czego chcesz w życiu.
Spełniaj swoje marzenia.
Walcz.
Nie daj sie zmiażdżyć.
Umacniaj się, ponad wszystko.
Żegnaj...

They send me away to find them a fortune
A chest filled with diamonds and gold
The house was awake
With shadows and monsters
The hallways they echoed and groaned

I sat alone, in bed 'til the morning
I'm crying, "They're coming for me"
And I tried to hold these secrets inside me
My mind's like a deadly disease

(...)

I paced around for hours, on empty
I jumped at the slightest of sounds
And I couldn't stand the person inside me
I turned all the mirrors around