Pierwszy wschód

Żyjąc tu pokochałam wschody.Naprawde lubię tu być, lubię słuchać tych wszystkich miłych słów które szepczą turyści, to piękno mam na co dzień i wiem, że musze je bardziej doceniać. 

A co z nią?

Nie przypuszczała, że tak będzie potrzebować ciszy, tak po prostu pobyć ze sobą i nie musieć nic.

Wszyscy w koło ja zachwalają, że jest tak cudowna, cierpliwa i ma tak dobre serce. I ona to wszystko robi, naprawdę się stara by to innym było jak najlepiej bo ona przecież ma już tak wiele.Ale w trakcie roku są takie dni w których liczy, na ciepło, na słowo, na gest który sprawi że to wszystko co robi jest ważne, że doceni. Ale jak długo można czekać. Czy pomoc i większe zaangażowanie to naprawdę za dużo?

A teraz zamoczy usta w kieliszku i zapali ulubiona świecę, ponoć jest często nieobecna, pytanie dlaczego.

Doceniaj i dbaj, każdego dnia.