' mam skłonność do życia we śnie. do urabiania życia na krztał teatru. do nierzeczywistości '
jestem ofiarą samej siebie, w swojej nieidealności, tak perfekcyjnej, opanowanej i marnej. małą dziewczynką, pragnącej od życia filmu, który trwa nieskończenie długo. słabą aktorką, grającą na fortepianie parę smutnych dźwięków. zimną, a jednocześnie ciepłą w zależności od szumu wiatru. mam skłonność do przedawkowywania nierealności. za długo śpię i za dużo myślę. nie mylę się w swoich faktach. jestem pewna. czasami tylko niepewnie oddycham gdy boli mnie to, że filmu z życia nie będzie.
zdj - pozowała Joanna Sukiennik