Miałam to rzucić,ale przez parę ładnych lat da się przyzwyczaić do pisania.

Po raz pierwszy od dłuższego czasu (gdzieś od listopda?) czuję się tu znów samotna. Wyobcowana. Zmęczona.

Zastanawiam się co miało na to wpływ.

Czy oczywiste oczywistości

czy nawet takie pierodły jak ten cholerny serial -który przypomniał mi o czasach gimnazjum.

A może to przez moje wieczne przemyślenia?

Myślenie o wszystkim.O tym co było-o błędach nie tak dalekiej przeszłości,które zostawiły ślad.

Błędach które popełniam teraz.O naiwności.O cholernej naiwności,która sprawia,że wierzę i ufam wszystkim w koło.Chociaż nie.Inaczej.Ufam,ale nie wierzę.Nie potrafię uwierzyć a jednak zachowuję się jakby tak było.

Jest mi dziwnie.

Może to zmęczenie.

*Intensywny i pracowity tydzień.

*dawno tego nie mówiłam-chcę do domu.

*Zapaliłabym,ale ostatnio znów przeginam.

*#mood.

*why me?why?

*Udowodnij.

*Czyny nie słowa.
*Iść przed siebie.

*za bardzo się wszystkim przejmuje.Muszę znaleźć sposób by przestać być taką miękką pierdołą.