To był tylko....

Powoli otwieram oczy. Staram się wstać i rozejrzeć się do okoła grzebiąć w pamięci co właściwie się stało i gdzie ja jestem. Nie mogę...poprostu nie potrafie. Ból mnie paraliżuje...a może to strach. Dostrzegam błękitne niebo oraz ptaki. Widze też wysoką trawę wokół mnie. Podnosząc lekko głowę zauważam w oddali kolorowe bloki. Tak.... kojarze...znam to miejsce. To tutaj...to właśnie tutaj pierwszy raz w życiu poczułam się wyjątkowo. Teraz nie czuje nic prócz bólu,żalu i wewnętrzego poczucia,że straciłam godność. Ale jak to...nigdy nie byłam jedną z tych co po paru drinkach stawiają wszystko na jedną kartę i idą w nieznanie z nowo poznanym mężczyzną. Robi mi się nie dobrze na samą myśl,że tym razem mogło być inaczej.  Biorę parę głębokich wdechów...nie mogę tak leżeć juz zawsze. Obracam głowę w lewo...nic....tylko trawa i jakis robal. Odwracam w prawo....Moim oczom ukazuje się pomięty paragon z jakimś napisem i o zgrozo..moja bielizna. Ciśnienie skacze do góry,puls znacznie przyśpiesza. Jest absolutna cisza wokół mnie. Słyszę tylko ptaki nademną jak na jakąś padliną i szybkie bicie mego serca. Boje się...Boję się siegnać po ten pieprzony paragon ale ciekawość wygrywam. Prostuje bardzo dokladnie papier,jakby była to ukryta mapa skarbów. Załzawonymi oczyma czytam co się znajduje za informacja pisana niebieskim tuszem. " Było fajnie.Trochę się rzucałaś.Czujem się jak na rodeo.Lubie na ostro.Całuje czule....X" Już wiem co się stało. Kim on był...mogę sie domyślać. Przerażenie które mnie wtedy ogarneło nie pozwoliło mi racjonalnie myśleć. Zabrano mi to...co miałam cenne...Kobiecość,subtelność,poczucie własnej godności i wartości. Teraz... teraz nawet kawałek szmaty jest bardziej cenny niż ja. Jestem niczym....

Na całe szczęście w realnym życiu wiedziałam kto jest moim oprawcą wszelakich krzywd psychicznych i fizycznych. Wyżej opisany tekst jest moim dzisiejszym snem. Nie umialam się obudzić z tego snu. Paraliż senny?