Samotność wśród tłumu...

Każdy z nas na chwile takie,że czuje się dobrze sam ze sobą.Taaa...chwile.

U mnie to trwa już jakis miesiąc.Może trochę dłużej.Unikam jak tylko się da kontaktów z ludźmi.Oczywiście są sytuacje w których się poprostu nie da.Lecz jeśli tylko pojawi się taka możliwość,chętnie skorzystam.Zatraciłam jakąś chęć intergacji z innymi.Nie wiem czym to jest spowodowane.Czy mi to przeszkadza?Raczej nie.Jestem wręcz w siódmym niebie kiedy jestem tylko ja,ze mną i mną.Nawet kiedy mąż wraca z pracy potrawię wyjść z domu i posiedzieć na schodach na dworzu.Sama...To nie jest zbyt dobre,ale on to rozumie.

Kiedyś było tak,że lgnełam do ludzi,przez co nie zawsze dobrze trafiałam z towarzystwem.Teraz wystarczy,że jestem ja i zabawo trwaj!!!! Chyba się starzeje,zrobie się zgrzybiała i zrzędliwa....Cóż mówią,że każdego szkoda.Czy aby napewno KAŻDEGO?

Obecne teraz zdjęcia są mojego autorstwa.