Rysa

mmmmm !!!! mmmmm !!!

mmmmm mmmmmm

pusty pokuj jak ich setki w tym bloku 

ale lokum w którym spokój niknie jak słoćce po zmorku

gdzieś na dnie jej oczu widać popiuł lęk niepokuj

w tle echo tych kroków i cheć ucieczki z tych lochów

wiesz na pozór wszystko jest w porządku

młoda magister z pomyslem na własny rozwój

na podbój swiata  ruszyła i nie zawraca

wynajeta kawalerka plany znajomi praca

wciaż sama  stwarza sobie możliwosci wieksze

 choć brak kandydata który  trzymał by za rękę

pomogł  przejść  dni gdy przychodzą cięższe

pokazał sens jej był fundamentem we mgle

poczuć sie pewnie dla niej to jakiś absurd

jakby noc dziesięcuy pięter kończył sie bez szwanku

po dawnym blasku została tylko nieufność

jakby coś w niej umaro wtedy dziś nie dało usnać

pod poduszką chowa smutek i żal

znów jest późno strach zaciska krtań

chłodny jak stal serce znów nie daje spać

w pamieci kilka tych spraw jak rysa na tafli szkła

twarz z której nie znikał uśmiech 

jakby sam Michał Anioł kreślił jej rysy na poltnie

po połódnie ze szkoły wrociła dumnie 

bo zajeła pierwsze miejsce w konnkursie w tej podstawówce 

na lodówke na magnez przypieła dyplom

rodzice wracali później by ona mogła mieć wszystko czego pragnie

choć to nie była willa poza miastem 

to w tamtej kamienicy stworzyli prywatny raj jej

przynajmniej tak sie zdawało sąsiadom w klatce 

bo nikt nie podejrzewał co działo sie w śród tych ścian gdzie

uśmiech znkinoł na zawsze strach podcinał jej gardziel

w szkole nie uczono jak ma utrzymywać gardę 

znasz te historie dokładnie zagraną w tvi

tylko bez happy endu bo nikt na czas tu nie przybył

ojciec wypił od wtedy pił zbyt często

wrócił do domu siłą pokazał swą męskość