Wakacje dobiegły ku końcu, więc wypadało by coś napisać, a tym bardziej że były one wyjątkowe. Doświadczyłam czegoś pięknego. Pięknych chwil z niesamowitą osobą, chwil śmiechu, radości, złości, a także płaczu. Chwil, które jeszcze bardziej otworzyły mi oczy na świat, dały mi dużo do przemyślenia. We mnie ludzie wiele podziwiają, tego że mam tyle cierpliwości do wszystkiego, nie myślę o sobie tylko pierw o innych, wymagam od siebie wiele więcej niż ludzie ode mnie oczekują, potrafię się ze wszystkim pogodzić chociaż czasem reaguje zbyt emocjonalnie. Nie spełniam każdej zachcianki, którą ktoś sobie zażyczy, chociaż jeżeli uznam, że coś może na mnie pozytywnie wpłynąć to dlaczego danej rzeczy mam nie zrobić? Albo też jak nic nie stracę, a komuś zrobi się lepiej to dlaczego mam odmówić, dlaczego mam nie pomóc? Mam własny rozum i potrafię myśleć racjonalnie, a także obiektywnie dlatego wiem na co mogę sobie pozwolić, a też na co nie. Ale zarazem też nie rozumieją, właśnie tego jak można myśleć o innych czy jak można się na niektóre rzeczy godzić? Wyciągam jak najwięcej wniosków, co później udoskonala mnie, moje wnętrze na czym się skupiam. Nie lubię się kłócić bo wtedy źle się czuje nie będę idealna, ale chce sama ze sobą czuć się dobrze. Gdy człowiek dojrzewa zmieniają się jego myśli, podejście do życia dlatego się zmieniamy. Nie możemy wszystkiego zapanować bo nie wiemy co nas jeszcze spotka, co jeszcze przeżyjemy, co doświadczymy i jakie będą się z tym wiązały konsekwencje. Ale mimo wszystko powinnyśmy dążyć do spełnienia marzeń, powinnyśmy robić to co kochamy i niczego nie żałować. Jestem dziewczyną ,więc możliwe, że jestem słabsza psychicznie, że jestem bardziej wrażliwsza i biorę wszystko do siebie dlatego potrzebuję chłopaka, który będzie mnie wspierał, który mimo wszystko będzie przy mnie, który będzie moje czyny rozumiał, który mnie wysłucha. (może to za dużo?).. Dziękuje za te wakacje. Proszę żęby ten rok szkolny był jeszcze lepszy.
Trzymajcie się <3