Ten dzien, dzien urodzin. Ten czas, gdy bliscy jak i obcy ludzie zycza Ci jak najlepiej.

Dziekuje za zrobienie mi niespodzianki, gdy tylko sie pojawilam. Dziekuje za kazda roze, kazdego balonika, kazdy prezent. Dziekuje za spiewanie mi sto lat przez cale zlote przy obcych ludziach, dzieki czemu dostalam tyle zyczen, tyle zyczen od obcych osob. Tak pieknych zyczen. Pewien Pan poczestowal mnie wodka, dal paczke fajek jako prezent, kolejny dal mi branzolete, ktora znalazl na imprezie i tak piekne zyczenia. Jego slowa brzmialy mniej wiecej tak- "Pamietaj, za pierwszym razem Ci nie wyjdzie, za kolejnym rowniez, za trzecim tez Ci nie wyjdzie, nie przejmuj sie, za czwartym tez nie, ale juz za piatym wyjdzie idealnie, a wtedy wszystko bedzie szlo z gorki. Pamietaj, cos na co czeka sie najdluzej, jest najpiekniejsze, lecz to, co przychodzi szybko, rownie szybko ucieka" To byly tak piekne slowa z obych ust, ze przytulilam go najmocniej jak moglam.  Dziekuje Darii, za spiewanie tylko dla mnie jej cudownym glosem, dziekuje, ze dala mi tyle szczescia tamtego dnia. Dziekuje za gest, ktory ujal moje serce, a mianowicie to, gdy zobaczyla moja krzywde na rekach i z takim czulym wzrokiem pocalowala rany, blizny i powiedziala mi piekne slowa. Jeju, nawet nie wyobrazalam sobie, ze w tym roku moje urodziny beda tak cudowne. Bylo tak pieknie, ze nie potrafie tego opisac. Czyzby szczescie odbudowuje sie krok po kroku?