It's so broken..

No kłódka, no i co, że kłódka? No i co, że zdjęcie bez sensu.. ?
Pytam się, co z tego..? Pytam się sama siebie ..., Boże..
Siedzę w tym cholernym pokoju oświetlonym jedynie
zimnym światłem monitora i oddycham Tobą..
Wszystko jest przepełnione Tobą.., wszystko mówi mi o Tobie.
Myślami jestem z Tobą, w jakimś niby świecie, który sobie tworzę,

żeby nie myśleć o rzeczywistości.. Bo rzeczywistość jest zła..
Zauważyłam, że kiedyś, idąc ulicą, myślałam o rzeczach ważnych,
teraz nie myślę w ogóle, albo myślę o takich pierdołach,
że sama siebie przerażam.. Zauważyłam, że się popsułam..,
kiedyś widziałam piękno we wszystkim, co w istocie, wtedy je posiadało,
dziś nic nie jest piękne.. Nic nie zachwyca.., wszystko jest zwykłe,
szare, zimne.. Zapach wiosny, który czasem czuję sprawia, że wracają
te cholerne wspomnienia, które mam z czasów..., z czasów, których nie ma
i nigdy nie wrócą., z czasów kiedy byłam szczęśliwa.
Ten zapach mnie denerwuje.., sprawia, że robi mi się niedobrze..
Nie czuję się tutaj bezpieczna..
Niby mam wszystko, mam przyjaciół, znajomych, Jego..
Mam problemy, o których nie myślę.. Mam wszystko, czego chciałam..
I w niczym mi to nie pomaga, jest gorzej..
Siedzę w tym pierdolonym pokoju, pełnym myśli i wspomnień,
pełnym żalu i poczucia, że coś utraciłam, coś mojego, osobistego,
własnego.. Że straciłam jakąś część, która sprawiała, że życie
było życiem, nie tylko istnieniem.. Siedzę i płaczę.... Wypłakuję bez
uczuć to, co we mnie zostało.. Czuję się tak paskudnie słaba..
Słabość nie jest cnotą, niestety i na nic mi się nie zda..
Ale nie mam siły by być silną.. Nie potrafię się nawet zmusić..
Wartości odeszły i nie wrócą.. Albo stworzę nowe albo będę żyć bez nich,
tylko.. bez nich to już nie będzie życie..  Wszystko się zmieniło
i pozostaje tylko pytanie czy drzwi do przeszłości zostały zamknięte.. ?
Czy na pewno? Czy do końca..? Czy to ja wyrzuciłam klucz od kłódki,
czy może ktoś zrobił to za mnie..? Być może go zgubiłam, tak jak gubię wszystko..
Nie jestem już ideałem, prawda ?
Co z tego..? Pytam się sama siebie ..., Boże..