"I dont know where you are these days, whats broken down and whats beautiful in your life this season. I dont know if this is a season of sweetness or one of sadness. But Im learning that neither last forever. There will, Im sure, be something that invades this current loveliness. Thats how life is. It wont be sweet forever. But it wont be bitter forever either. If everywhere you look these days, its wintery, desolate, lonely, practice believing in springtime. It always, always comes, even though on days like today its nearly impossible to imagine, ground frozen, trees bare and spiky. New life will spring from this same ground. This season will end, and something entirely new will follow it."  

Czasami mi się marzy, żeby wyjechać i odpocząć. Sama, bez nikogo. Z plecakiem pośród gór. Tak żeby oczyścić umysł. Odzywa się mój wewnętrzy introwertyk - tylko taki, który czasem lubi zachwycić się naturą.

A już najprzyjemniej byłoby się budzić przez okrągły rok na dźwięk szumu fal i zrywać się o poranku, by podziwiać wschody słońca nad oceanem. Och, jak ja bym chciała! 

"Understand me. Im not like an ordinary world. I have my madness, I live in another dimension and I do not have time for things that have no soul." 

instagram

BLOG

ask.fm

 fit tumblr

twitter