Gdy mowił kocham nie kłamamł...

Lizaki zamieniły się na papierosy, niewinne stały się dziwkami. Praca domowa umarła śmiercią naturalną, a telefony są używane w klasie. Cola zamieniła się w wódkę, a rowery w samochody. Niewinne pocałunki przeistoczyły się w dziki seks. Pamiętasz, kiedy zabezpieczać się znaczyło włożyć na głowę plastikowy hełm? Kiedy najgorszą rzecz, którą mogłaś usłyszeć od chłopaka było to, że jesteś głupia. Kiedy ramiona taty były najwyższym miejscem na ziemi, a mama była największym bohaterem. Twoimi największymi wrogami było twoje rodzeństwo. Kiedy w wyścigach chodziło tylko o to, kto pobiegnie najszybciej. Kiedy wojna oznaczała tylko grę karcianą. Kiedy wkładanie krótkiej spódniczki nie oznaczało, że jesteś suką. Jedynymi narkotykami było lekarstwo na kaszel, a zioło oznaczało pietruszkę, którą mama wrzucała do zupy. Najgorszy ból jaki czułeś to pieczenie zdartych kolan i łokci i kiedy pożegnania oznaczały tylko do zobaczenia jutro. Dorosłość, dlaczego nie mogliśmy się jej doczekać?

Zawsze chciałam być dorosła. Mieć świadomość, że decyzję które podejmuje są wyłącznie moim wyborem. W latach buntowniczej młodości często używałam sformułowania ..jak będę dorosła to sama będę decydowała o swoim życiu i często słyszałam tą samą odpowiedź &dobrze, ale teraz to my decydujemy. I uwierz nam za kilka lat będziesz chciała żeby ktoś zdjął z Ciebie ten obowiązek podejmowania decyzji, które nie zawsze będą łatwe. Oczywiście autorami tych słów byli moi rodzice. Nie znosiłam jak tak mówili. Wtedy tym bardziej chciałam być dorosła. Teraz wiem co mieli na myśli. Właśnie teraz bym chciała, żeby zdjęli ze mnie ten obowiązek. Kolejny etap dobiega końca. I co dalej? Czego tak naprawdę oczekuję i co chce robić? Dać sobie trochę odpoczynku i podróżować po Europie? Czy będąc w tym wirze pędu za karierą rozpocząć już swoją ścieżkę zawodową związaną z wykształceniem? A może zaryzykować i spróbować w czymś innym? Tak jak zawsze wiedziałam czego chcę tak teraz nie wiem. Nie wiem co zrobić z własnym życiem. Przeraża mnie ta świadomość, że podejmę złą decyzję i za nim się otrząsnę zmarnuje połowę życia. Nie chcę nie wiedzieć! Teraz już nie chce być dorosła. Chciałabym być znowu wpodstawówce

Chwila zwątpienia&..