VIII

"Walczcie ze światem rozdartym nienawiścią"

Ostatnimi czasy aż brakuje słów, by mówić o tym co się dzieje. A gdy słowa są, braknie głosu, dzwięku, chęci, sił.

Każdy ma w sobie mały "weltschmerz",

każdy toczy w swoich myślach małe wojny.

Każdy ma w środku małe klatki

Takie mini więzienia, w których zamyka złe myśli. 

Uważajcie. Każdy ma też ograniczoną przestrzeń na wojny, bóle, klatki, całe zło. Gdy kopuła uśmiechu zostanie naruszona, wszystkie negatywy wylecą na zewnątrz. 

Porusza się bezwładnie. Zyje - bo tak trzeba. Uczy się - bo wszycy mówią, że z tym da się coś osiągnąć. Wyjeżdża, wraca, zdobywa, traci, uśmiecha się, rani, krzyczy, milczy, cierpi, znów traci, modli się, cały czas  próbuje złapać szczęście.

A gdzie kończy się opowieść? Ile razy trzeba upaść, żeby nauczyć się chodzić po świecie bez zawahania?