Ostatnio puszczałem numery, przy których

daliśmy się ponieść,

Dziś sam, wcześniej Ty i ja, nas dwoje.

Patrzę na stare zdjęcia i to rodzi uśmiech

straszny,

Wtedy myśleliśmy, że jesteśmy siebie warci,

Dziś śmieję się jak ktoś mówi, że piszę nieprawdę,

Bo każdy upadek tu kształtował mój charakter.
Jestem tu może fartem i mam jedną kartę.
Typy pytają czy mówię serio czy już pół żartem.
I żeby nie było, że jesteśmy źli,
Choć jesteśmy źli z natury,
Na świat lubi tych, którzy stawiali nam mury,
Albo pluli za plecami, bo nie mogli strawić tego,
Że nie mogą zabrać nam jednego - jebanej odwagi,
Cmentarz to miejsce dusz, wklepanych w żelazną stal,
Podlewane łzami tych, którzy mówią, że im brak,
Fart, jedno jest fartem, że mówię a Ty słuchasz,
Z kolei niefartem będzie gdy się ulotni z nas dusza.