on to ma beztroskie życie, ehe.

dziś nie będzie mądrej notki, z przesłaniem.

dziś będzie krótko, zwięźle i na temat.

tęsknie za siedzeniem w szkolnej ławce, tęsknie za obgadywaniem całego świata z Sylwią, za Dawidem wchodzącym pod ławke, za Magdą, która ciągle dzwoni do swojego ukochanego, za Tomkiem który ma najpiękniejsze oczy w tej części wszechświata i za całą, jakże niezgraną resztą, która tworzyła tak zgraną całość.

czas tak szybko ucieka, a my przmijamy razem z nim.

i niby są powody do radości, a wcale ich nie ma.

i niby świat jest tak piękny, a wciąż chcą malować go na żłóto i na niebiesko.

i niby życie nie jest beznadziejne, a jednak tak wiele ludzi rezygnuje z niego.

to wszystko jest strasznie przygnębiające,

a podobno człowiek im starszy tym ma mniej problemów.

ja chyba jestem na wysokim lvl'u, bo dorosłość mnie przeraża.

                                                                                       cholernie się boje.