Layla, you've got me on my

chyba zacznę prowadzić pamiętnik.

bo zaczynam mieć tajemnice.

nie wiem czy to dobrze, czy źle.

to chyba normalne.

czyżbym znormalniała?

co to znaczy znormalnieć?

czy to znaczy znaleźć właśną drogę i nie krzątać się po świecie jak zbłąkana dusza po czyścu?

czy może coś zupełnie innego.

może to znaczy dojrzeć.

może to znaczy dostrzec pewne sprawy.

w moim przypadku to na pewno oznacza przestać ufać.

ale to chyba nie jest dobre.

idąc za myślą, że nic nie jest czarno białe.

to chyba mój świat stał się beżowy.

na pewno nie jest czarny ani brązowy czy też jakiś inny smutny kolor.

dobrze jest czuć, że 'nie oczekuję' naprawdę znaczy 'nic nie oczekuję'.

obawiałam się, że będę się czuć inaczej.

ale tak nie jest.

to dobrze.

nie powiem, że ciągle nie mam nadziei.

bo mam.

bo nie mam podstaw, żeby jej nie mieć.

Mów mi dobrze, dobrze mi mów
Łaskocz czule, warkoczem ciepłych słów
Wilgotnym szeptem, przytul mnie
I mów mi dobrze, nie mów mi źle.

http://www.youtube.com/watch?v=fX5USg8_1gA