nie. Mam dosyc. Jest źle. Widze to. Czuje to. Stęchlizna wraz z żalem unosi się w powietrzu. A smutek jest idealnym dopełnieniem całości. Brak marzeń. Brak pomysłu na siebie. Brak pomyslu na dalsze życie. Chcę wszystko, lecz nie mam nic. Widzę jak ziemia osuwa mi się spod nóg, lecz nie mogę się ruszyc. Jakaś siła paraliżuje moje mięśnie i... I stoję dalej. Bezsilnośc, rozgoryczenie, chandra, myśli - to wszytsko tak bardzo boli. Lecz znikąd pomocy. Staram się krzyczec, lecz nikt mnie nie slyszy. Mówię przecież co mnie boli, ale i tak zawsze 'przesadzam'. To mnie kiedys zgubi. To wszystko idzie. Zbliża się. Przyjdzie, lecz nie wiem kiedy. Wiem tylko, że jak przyjdzie zebrany przez wiele lat żal, poczucie winy, poczucie bezsilności, bezradnośc, smutek, hektolitry łez, myśli, które nie powinny ujrzec światla dziennego - eksplodują. Wyleję to wszystko z siebie. Znów kolejne wołanie o pomoc. Może tym razem ktoś zauważy? Może... Mniejsza o to. Kolejna rzecz która mnie boli to to, że przez swoje dziwne zachowania jak np. ukrywanie zdenerwowania ( tzw. "foch" ) staram się ukazac to, jak na kimś mi zależy. Najgorsze jest to, że nie obieram tego w słowa, ale w takie zachowanie. Jestem pojebem, wiem, ale co zrobię?.Aa, paczcie, zrobiłam test na depresję i o to wynik:

" Cierpisz z powodu bardzo ciężkiej depresji. Twoje ciepienie może chwilami wydawać Ci się nie do zniesienia. Intensywne, negatywne nastroje bywają niebezpieczne - poczucie braku nadziei i wszechogarniającego nieszczęścia może wzbudzić u Ciebie impulsy samobójcze. " MAM DEPRESJĘ, ALE ŁACH...

Kolejna nieprzespana noc, kolejny przeleżany w łóżku dzień. Czy przełamie się ta monotonia ?. Prosze, oby się przełamala.

I tak już całkiem na marginesie ŚREDNIA POWYŻEJ 4!!   HELL YEAH!!

Btw. jakby to było ważne, siedzę sobie na gg.

Kończąc mój monotonny dialog powiem że -----> KOCHAM CIĘ CAŁYM SERCEM, ZROZUM DRANIU <-----.

To by było na tyle. Aa no i jeszcze to --> ask!! <--

no to branoc.