Są ta­kie mo­men­ty gdy opuszcza nas wszel­ka nadzieja na lep­sze jut­ro. 
Chwi­le, w których nie pot­ra­fisz się pod­nieść.
Nie umiesz szczerze się uśmie­chnąć.
Boisz się pod­nieść do góry głowę bo nie wiesz co wte­dy uj­rzysz.
Są ta­kie mo­men­ty gdy naj­bar­dziej bolą słowa, których niedosłyszałaś. Te,których znacze­nia tyl­ko się do­myślasz.
Krzyk po­zos­ta­wia w To­bie głębo­kie ra­ny, które- wiesz to już dziś- zab­liźnią się do­piero gdy prze­baczysz. A Ty nie pot­ra­fisz prze­baczyć.
Prze­raża cię włas­na zdol­ność do tak og­romnej niena­wiści.
Są ta­kie chwi­le gdy naj­bar­dziej pot­rzeb­ne jest ci jed­no zda­nie wy­powie­dziane z ust naj­bliższej oso­by. 
"Będzie dob­rze"
I wte­dy znaj­du­jesz siłę by wal­czyć.

                                http://www.youtube.com/watch?v=vHrmgnH0eYk&feature=relmfu

                                                                                                                                                                                            =*