niewidzialne.

W przerwie filmu postanowiłam dalej napisać tu kilka ważnych i nieważnych słów. Zależy kto czyta. 
W końcu zaślepiona jakimiś uprzedzeniami i zranionymi ambicjami zauważyłam, że każdy potrzebuje pomocy, nie takiej samej, ale jednak. Ludzie nas krzywdzą czasem zamierzenie - to jest sadyzm, a czasem.... przypadkiem? Niechcący? Ciężko sie w to zagłębiać i podać jakiś rozsądny powód. Wracając do meritum... najbardziej potrzebujący o pomoc nie proszą, wtedy do akcji wchodzimy my.. zwykli przechodnie, ślepi, goniący za marzeniami, pieniędzmi i innymi mało ważnymi sprawami. Tym ludziom można pomóc tylko, gdy bardzo dokładnie się im przyjrzymy, bo najbardziej bezlistosny smutek, cierpienie i żal jest najgłębiej ukryty... I nieważne jak bardzo się zawiedliśmy, trzeba iść dalej. Nie można pozwolić na gnębienie, zwłaszcza gdy myśli się, że jest się samym...bo są ludzie, którzy potrafią o siebie walczyć, ale są też tacy, którzy potrzebują swojej małej, prywatnej armii, posiłków, które pomogą im wygrać walkę.
Troche sobie zaprzeczam, może pod wpływem impulsu? Ale to chyba dobrze.... może gdzieś w głębi duszy kryją się we mnie ludzkie odruchy?
...............................................................................................................................................................................
I chyba nie byłabym sobą, gdybym nie dodała: "Zbyt duża dawka miłości zabija... za każdym razem" ~ Freddie
https://www.youtube.com/watch?v=IL9h1SD_2FA