Bracia .

Byli, .... i będą !

Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas dwóch różnych ludzi. Jeden, który wszystko doskonale czyni i tego człowieka prezentujemy światu. Jest też ten drugi, którego się wstydzimy, i jego ukrywamy. 

W każdym człowieku istnieje coś takiego jak wewnętrzny dysonans i niespójność. Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów,  których sam często nie rozumie. Dlaczego tak jest ? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem, nie jest też aniołem, ani jakąś nadistotą, a jedynie małym pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia. Własne słabości czynią go wyrozumiałym i łagodnym w stosunku do innych.

Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie, będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych. Nie będzie umiał nikogo pocieszyć, dodać odwagi i wybaczyć. Szczęście i przyjaźń tkwią tam,  gdzie ludzie są wrażliwi, łagodni i delikatni w słowach, i wzajemnych kontaktach .

"nigdy nie pozwól, aby mała kłótnia zniszczyła wielką przyjaźń"

"Przyjaciela poznaje się w biedzie"

Pamiętasz, jak... ? - to piękne pytanie.

Pamiętasz, jak ...? - A może w Twojej pamięci są luki? Szkoda by było...

Po prostu czekam na ustabilizowanie, nie przyjmuje innej opcji jak powrót do tego co było.