Happines...

Każdy w swoim życiu ma choć jeden powód do szczęścia. Ja ostatnio znajduję ich bez liku. Niesamowite szczęście mieć tak wiele wspaniałych wspomnień, garstkę osób wokół siebie, której się na prawdę ufa oraz miejsca, do których ma się niesamowite przywiązanie. Szczęśliwi ci, którzy mają piosenki, przy których mogą się popłakać ze szczęścia. Szczęśliwi są ludzie z wyobraźnią, którzy chcą się nią dzielić z innymi, sprawiając im radość. Najszczęśliwsi ci, którzy mają wokół siebie ludzi niosącym im radość i pocieszenie w trudnych sytuacjach, chociażby samą obecnością, która tak wiele znaczy. Nic nie jest w stanie wyrazić wdzięczności za to wszystko. Za ludzi, za miejsca, za wspomnienia, za muzykę. Wartości niedoceniane przez tak wielu... Społeczeństwo się stacza. Właściwie już się stoczyło. Szczęśliwie pozostały jeszcze jednostki. Jednak jak można cieszyć się z jednostek, gdy wszyscy wokół mówią o zbiorowości, chorej zbiorowości, która tak na prawdę jest mniejszością. Znajdź człowieku swoje miejsce, zabierz tam przyjaciół, muzykę i twórz wspomnienia, by za trzy lata tam powrócić i uśmiechać się samemu do siebie. 3 lata... Niesamowicie krótki okres. Jednak jak wiele w moim życiu zmienił? Nie raz odwrócił moje życie o 180 stopni, by w końcu wyznaczyć właściwy tor. Wspaniałe trzy lata. Ach, studniówka!

Let's cry!

http://www.youtube.com/watch?v=mlC0VDfp7PA

Peace. Love. Music.