Dodano: 6 STYCZNIA 2012
serduszko.
serduszko.
Nagle stałam się tragiczną postacią, która rozpaczliwie potrzebowała odrobiny czułości, albo przynajmniej mocnego drinka.
Nie wiem jak to wytłumaczyć. Podczas dnia, w świetle słonecznym tryskam energią, zarażam śmiechem. To Ja pocieszam innych, mówie że będzie dobrze. A gdy tylko słońce chowa się za horyzont, chęć do życia gasła. Radość wypala się. Mina stopniowo smutnieje. I nie tylko mina, bowiem cała moja dusza płaczę, coś żałośnie w niej krzyczy.
Przestaję rozumieć samą siebie, a podobno gdy nie ogarniasz własnej osoby, to już jest totalne dno.
Komentarze
~konkon
http://www.youtube.com/watch?v=bw9CALKOvAI, nie da się nie uśmiechnąć, spróbuj tego!
06/01/2012 16:57:23
~konkon
zawsze możemy razem powąpierzyć o zmroku i dumać nad swoim losem. pamiętaj.
06/01/2012 16:54:45
