To ona mi zawsze pomaga. Kiedy jest bardzo źle, ale również wtedy, kiedy jest cudownie. Kiedy chcę rozładować okropne emocje, ale również wtedy, kiedy chcę powiększyć jeszcze bardziej te piękne. Zawsze. Cieszę się bardzo, że ją mam. Siatkówka jest jak życie. Ona po prostu uczy jak żyć. Każdy set, to nowy rozdział, może być zupełnie inny niż wcześniejszy. Tak jak w życiu, każdy dzień to coś nowego i każdy dzień może wyglądać inaczej, lepiej. Jeśli set jest bardzo trudny, przegrywa się go i już zaraz można przegrać cały mecz, to nawet w ostatniej chwili jest szansa na zmianę tej sytuacji. Znów tak jak w życiu, kiedy jest bardzo źle, nie wolno się poddawać, trzeba walczyć, bo to może przynieść później piękne chwile. Chyba dlatego tak kocham ten sport, bo jest odzwierciedleniem prawdziwego życia.

Piesku, tak bardzo za Tobą tęsknię...

:(