" [...] po raz pier­wszy od wielu miesięcy ktoś pat­rzył na nią nie jak na przed­miot, nie jak na piękną ko­bietę, lecz w sposób nieu­chwyt­ny, jak­by prze­nikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niez­dolność do wal­ki ze światem, nad którym po­zor­nie do­mino­wała, choć tak nap­rawdę nicze­go o nim nie wiedziała. "

"Co spra­wia, że właśnie ta ko­bieta i właśnie ten mężczyz­na chcą się do siebie zbliżyć? Co sprawia, że budzi się w nich pożąda­nie? To ta­jem­ni­ca. Kiedy ich pożąda­nie jest jeszcze niczym nie ska­lane, przeżywają każdą se­kundę z na­maszcze­niem, w pełni świado­mi, wyczekując najbar­dziej do­god­nej chwi­li, by przyjąć błogosławiony dar lo­su. Ci którzy zaz­na­li ta­kiego pożądania "w sta­nie czys­tym", nie przyśpie­szają pochop­nie biegu wy­padków. Wiedzą, że to, co nieunik­nione, na­dej­dzie, że to stać się mu­si, zaw­sze znaj­dzie sposób, by zaistnieć. A kiedy ten mo­ment nad­chodzi, nie wa­hają się, nie tracą okaz­ji, nie poz­wa­lają um­knąć ani jed­nej cu­dow­nej chwi­li, pot­ra­fią usza­nować do­niosłość każdej se­kun­dy."

To jednak ciągle we mnie żyje...