Jestem taka szczęśliwa,że nie jestem w stanie tego opisać...

Nie wiem ile razy siedziałam na tym koniu,nie wiem ile go znam.Wiem jedno,że nie mogłam trafić na lepszego
nauczyciela.Z każdym dniem przekonuję się jak wiele mnie nauczył.Wczoraj pierwsze galopy,było wspaniale.
Dzisiaj zostałam sama,jeszcze lepiej.Pokazuje mi moje błędy,ale ważniejsze jest,że mi je wybacza za każdym razem.

Wydaje mi się,że nie mogłam trafić lepiej.Taki koń to skarb.
Usłyszałam dzisiaj bardzo miłe słowa,że od zeszłych wakacji zrobiłam wielkie postępy,co chyba i ja sama widzę.

Przestałam się rzucać po tym siodle i wreszcie się rozluźniłam.Następnym krokiem są ustępowania,które już
dzisiaj próbowaliśmy i nawet nam wychodziło.Małymi kroczkami do przodu :)