Jestem na tym mega gimbusiarskim portalu tylko po to, żeby opowiedziec Wam moje życie, a przynajmniej jego kawałek, po to, żebyście nigdy nie popełniali tego samego błędu co ja. Na początek powiem Wam jak do wszystkiego doszło.

16 czerwca 2011 roku (tej daty nie zapomnę nigdy, miałam 14 lat) wyszłam na dwór, znałam okolicę własnego miasta bardzo dobrze, nigdy się tam nie zgubiłam ani nie wpakowałam w niepotrzebne kłopoty. Generalnie - bezproblemowe dziecko, uczy się przęciętnie i nie zajmuje się głupotami - do czasu. Zaraz niedalego mojego domu była mała ulica i jakoś tak wyszło, że nigdy tam jeszcze nie byłam, nie interesowała mnie ona, ale tego dnia przyszło mi na myśl, że może spotkam kogoś nowego i się poznam, przecież to i tak niedaleko domu. Poszłam tam i na końcu stał domek, mały bo mały, ale stał. Paliło się światło w jednym oknie, na początku nie chciało mi się tam iść, ale z tyłu ktoś podszedł i spytał czy potrzebuję pomocy. Odpowiedziałam, że nie i tylko chcialam zobaczyć co tu jest. Powiedział, że mi pokarze i zabrał mnie do środka. Było dość ciemno ponieważ było tylko jedno okno i ta mała lampka. Przy stole siedział jakiś typ i przywitali się, później poznalam ich imiona - Adam i Rafał. Powiedziałam im swoje. Spytali czy chciałabym być szczęśliwsza niż to sobie wyobrażam, wtedy powiedziałam, że tak. Poszedł na chwilę do pokoju i dał mi jakieś (tak na oko) 30 tabletek czegoś białego. Ja głupia myślałam, że to nic złego, więc zeżarłam je wypiłam troche wody którą mi dali, ale nic nie poczułam, ot poprostu, nadal tak samo. Powiedziałam, że to chyba nie działa, kiedy zaczęło działac. Na początku poczułam lekki ból w głowie, później wszystko zaczęło mi się kręcić dookoła, kiedy chciałam zrobić krok do przodu, wydawało mi się, że idę po suficie i nad sobą mam wszystko. Zamknęłam oczy - zobaczyłam różne straszne ale realne rzeczy. Wszystko czego się bałam. Kiedy otworzyłam było lepiej. Już mniej się kręciło i zaczęłam się śmiać. Usiadłam przy stoliku i śmiałam się do rozpuku a chłopcy razem ze mną. Następnie poczułam uczucie takiej nieprawdopodobnej euforii, że nawet nie wiem jak to opisać. Włączyliśmy muzykę i jakoś rozmawialiśmy, ale nie pamiętam o czym. Jeszcze nie wiedziałam, że to były dotyczas moje ostatnie bezproblemowe i dziecięce wakacje. Przez ich resztę chodziłam do domku i siedziałam tam z Adamem i z Rafałem, a czasem tylko z jednym z nich i piliśmy wino, wódkę, paliliśmy papierosy i jak się potem dowiedziałam jedliśmy różne ekstazy (efederyna, valium itp.)



Wiecie już jak zaczęło się moje narkomańskie życie. Co dalej? Opowiem za jakiś czas.



PS. Nigdy w życiu nie próbujcie żadnych nie znanych wam tabletek ani umyślnie się takimi nie odurzajcie, skończycie jak ja i inni ciekawscy..