54

Kamerka moim przyjecielem ;*

Pierwsze wrażenie dotyczące Ryana było mylne. Chłopak okazał się bardzo, miłym, zabawnym i przede wszystkim towarzyskim chłopakiem. Mimo iż wracaliśmy jakieś dwie godziny ( wszystko przez to,że już przy naszej ulicy skręciliśmy tam gdzie nie trzeba i musieliśmy się wracać ) powrót minął mi bardzo szybko. Pewnie dlatego,że spędziłam go w bardzo miłym towarzystwie.  Staliśmy pod moim domem, w środku ogarnęło mnie dziwne uczucie, jakby tęsknota,że zaraz rozstanę się z chłopakiem, którego w ciągu tych kilku godzin tak bardzo zdążyłam polubić. Nie wiem co się ze mną działo, zawsze byłam zamknięta na nowe znajomości, nieufna. Ale Ryan wzbudził we zaufanie do siebie, był bardzo pogodny, traktował mnie normalnie zwykle ludzie poznając mnie nie wiedzą jak się zachować " zgwałcił ją ojciec nie wiem o czym powinienem z nią rozmawiać ". Chociażby Dan, którego poznałam niedawno, przy Emmie czuje się swobodnie natomiast przy mnie jest spięty i to nie dlatego,że mu się podobam to wiem,że tak nie jest. Ryan i Emma to chyba jedni z nielicznych, którzy czują się swobodnie w moim towarzyskie. Oczywiście nie zapominając o wspaniałej ekipie z wakacji, która również traktowała mnie bardzo normalnie jeśli można to tak nazwać ...

- To mam nadzieję,że do zobaczenia - odezwał się mój towarzysz wyrywając mnie z głębokiego zamyślenia.

Przytaknęłam posyłając mu blady uśmiech, połowom mózgownicy myśląc o czymś innym.

Chłopak odwrócił się i ruszył w stronę domu.

- Ryan, mhmmm, może wejdziesz ? - zapytałam szybko, aby nie stchórzyć. Tak, zdecydowanie chciałam jak najbardziej przedłużyć mile spędzony dzień.

- Nie chciał bym przeszkadzać

zaśmiałam się melodyjnie - Gdybyś przeszkadzał to bym cię nie zapraszała - zauważyłam unosząc brwi czekając na odpowiedz.

(...) Ryan ochoczo podążył za mną do domu.

- Jestem - krzyknęłam w progu ale nikt się nie odezwał.

Zostawiłam chłopakak w salonie i przeszukałam cały dom.

- Wygląda na to,że jesteśmy sami - stwierdziłam schodząc na dół. 

Chłopak spojrzał na mnie i przytaknął... tak się zaczęło, podjęłam jakiś temat, rozmawialiśmy do późnej nocy póki nie wrócili moi rodzice.

- To dziwne, znasz kogoś przez kilak godzin a wydaje ci się,że przeżyłeś z tą osobą wieczność - stwierdziłam żegnają się z towarzyszem.

- Nawzajem - uśmiechnął się i przytulił mnie lekko po czym pomachał mi na pożegnanie.

  Poszłam do łazienki i wzięłam ciepły prysznic rozmyślając o tym co mnie dzisiaj spotkało.Ryan mnóstwo o mnie wiedział, a ja ?. Nie wiedziałam o nim zupełnie nic toteż  poprosiłam go aby mi o sobie opowiedział to i owo, tak też zrobił.

- Tęsknisz za nim - stwierdził kończąc opowieści o swoim życiu.

Uniosłam pytająco brwi - o kim mówisz ? - zapytałam głupi mimo iż oboje doskonale wiedzieliśmy kogo miał na myśli.

- Niedługo się zobaczycie - zapewnił puszczając moje pytanie mimo uszu

Za miesiąc - pomyślałam. Miesiąc, który teraz wydawał się wiecznością.

  Wyszczotkowałam zęby i położyłam się spać. Rano wstałam dość wcześnie jak na mnie, była dziewiąta, przetarłam zaspane oczy i wstałam z ciepłego łóżka. Spojrzałam za okno, krople deszczu stukały w okiennice, a dzwięk ten odbijał się po całym pokoju. Czułam się rozczarowana tak ponurą pogodą. Liczyłam na kolejne spotkanie z Ryanem ale przy takiej pogodzie nie było na to żadnych szansy. Założyłam na siebie spodnie od dresów, niebieską koszulkę z literą " S" symbolizującą supermena. Odruchowo sięgnęłam po bluzę Justina, którą podarował mi na lotnisku. Zeszłam na dół, po rodzince ani śladu - znowu. Westchnęłam kierując się w stronę lodówki. Przydałaby się w końcu zjeść jakieś śniadanie. Krzątałam się po kuchni w poszukiwaniu płatek, które ktoś schował do innej szafki gdy zadzwonił mój telefon. Odebrałam nie patrząc kto dzwoni. 

- Halo ?? - przyłożyłam telefon do ucha.

- Cześć kochanie - usłyszałam po drugiej stronie wesoły głos mojego chłopaka w którym dało się wyczuć podekscytowanie.

- Sądziłam,że będziesz odsypiał wczorajsze after party po gali

- Nie byłem na nim - usłyszałam w odpowiedzi. W tle słychać było cichy stukot, jakby coś małego co chwilę spadało na podłogę.

- Hmm, a to czemu ?. - spytałam zaciekawiona.

- Chciałem sie z kimś spotkać

- Z kim ? - mruknęłam do telefonu unosząc brwi.

- Widzę,że polubiłaś moją bluzę - zaśmiał się.

- Justin, o czym ty mówisz, skąd wiesz,że mam ją na sobie ?.

- Mogłabyś mi już otworzyć trochę marznę na tym ganku - usłyszałam w odpowiedzi, obróciłam się, za szklanymi drzwiami wejściowymi rysowała się postać,jej  sylwetka bardzo przypominała mojego chłopaka.

  Nadal trzymając telefon przy uchu podeszłam do drzwi i nacisnęłam na klamkę. Rozłączyłam się widząc przed sobą ukochanego, który na mój widok uśmiechnął się czarująco podnosząc mnie i obradzając się kilkakrotnie tak jak zwykle robione jest to w filmach. Zaśmiałam się uradowana z widoku mojego chłopaka, złożyłam kilka czułych pocałunków na jego ustach napawając się ich smakiem.

- mogłeś mnie uprzedzić - mruknęłam przytulając go do siebie.

- Chciałem zrobić ci niespodziankę - odparł wpinając się w moje wargi nadal trzymając mnie w górze.

- Udało ci się - szepnęłam ponownie łącząc nasze usta - postaw mnie - poprosiłam a on spełnił moją prośbę.

od autorki.

Kochani mam do was małą prośbę, mianowicie chciałam poprosić wszystkich czytelników mojego ptb aby dodali mnie do znajomych, ponieważ chciałabym się zorientować jak dużo z was regularnie mnie odwiedza ( mam na myśli oczywiście osoby zalogowane). Myślę,że nie sprawi wam to zbyt dużo kłopotu a ja wiedzialabym dla jak dużej ilości osób piszę, ponieważ w statystykach nie zawsze jest do oddawane ( moim zdaniem ). Z góry serdecznie wam dziękuję ;*

Kar.