... które nigdy mnie nie zostawiły w potrzebie ;* Dziękuję :* i przepraszam za wszelką wam wykrzywdzoną przeze mnie szkodę, ból i zawiedzenie;* za wszystko co złego zarobiłam, robię i będę robiła:*
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
Halina Poświatowska
Opowieść dla przyjaciela