Dzionek taki sobie, bo znów oakzuje się ze poszukuję szczęścia tam gdzie go nie ma.
Mimo wszystko wiem co cuzje i nie mogę już dłuzej siebie oszukiwać że w sercu mam pustkę..
Wydaje się, że ja taka twarda poradze sobie ze wszystkim, ale potem ukrywam twarz w dłoniach
i jak dziecko płacze z bezsilności, bezradnosci ze smutku. Wiem że popełniłam błędy, ale
przecież zawsze każdy błąd da się keidyś tam naparawić, prawda? Zawsze uczymy się na tych
błędach, potykając sie na niby zupełnie prostej drodze, o kolejny wystajjący niewiadomo
z kąd kamień. Niby nic a jednak coś mała rana, mało boli ..
Ale zadana przez kogoś kogo kochamy sprawia wielee bóluu...
Zdjęcie jedno z moich ulubionych Domciowych.
Makijarz robiła Kingaa ; *
Zdjęcie to mój przetwór. ;]
No a modelka to Doma < 3
PANTERKAA ! ;D < 3