photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 28 PAŹDZIERNIKA 2016

Czuję się tak, jakbym nieustannie spadał. Czasami docierają do mnie złudzenia które gwarantują mi krótkotrwałe oparcie, ale chwilę później znów desperacko próbuję zrozumieć dlaczego grunt osuwa mi się spod stóp. To ta sama droga, ten sam szlak który już kiedyś udało mi się przetrzeć; śmieję się na przemian płacząc kiedy dostrzegam swoje zakurzone ślady w miejscach których nie spodziewałem się ponownie zobaczyć.
Może należałoby już przestać udawać i zacząć nazywać rzeczy po imieniu.  

Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika candelis.