spłoń

jestem uzależniony od różnych rodzajów smutku. robię destrukcyjne rzeczy jedna po drugiej. tak ktoś mógłby rzec a może po prostu dobrze się bawię

twarz ma zwróconą do mnie. jest to twarz żebraka który potrzebuje stokroć  więcej niż ktokolwiek może mu dać. tobie też nie mogę ci pomóc. wiesz o tym dobrze. nikt z nas nie może ci pomóc. musisz zrozumieć że gdy tylko człowiek chce pomóc drugiemu sam się odsłania. nie wyleczę cię z jąkania. nie zetrę ci z nadgarstków blizn po żyletce ani z wierzchołków twoich dłoni śladów po gaszonych nań papierosach. nie dam ci nowej matki.

już mi nie jest zimno. chyba się udało. dotarłem tam gdzie chłód nie sięga. mogę tu zostać na zawsze. już się nie boję. nikt mnie tu nie znajdzie. tylko jeszcze słowa docierają do mnie lecz i one cichną.