set fire to the rain

Znam tylu ludzi, a wciąż jestem samotny...

Nie da się ukryć, mnóstwo znajomych, mnóstwo kolegów a i tak pusto.

Znam tyle ulic, i wszystkie kluby tutaj...

Każda jedna ciągnie się jak kanał, wiodąc dokładnie do nikąd. Istnieje jedno miejsce, do którego

nie zawsze docieram w ten sam sposób, które ma zmienne położenie lecz niezmienne znaczenie

i niezmienny wpływ na mnie.

Znam tyle kobiet, a większość to idiotki...

Czytanie facebooka zaczyna coraz bardziej boleć tą myślącą, pseudointeligentną stronę mnie.

Żal się na facebooku z każdego gówna, narzekaj że ludzie wpieprzają się w Twoje życie.

Mów, że miłość to Twoja prywatna sprawa, napieprzaj co 20 minut słodkimi obrazkami deklarującymi uczucie do drugiej osoby.

Cierp w samotności z powodu rozstania, postuj o tym na tablicy hejtując każdego, kto ma z Ciebie zlew.

...I żadna z nich nie czuje, że chciałaby mnie wysłuchać.

Wszystko robi się chujowe. Uśmiech towarzyszący mi do niedawna od rana do nocy zaczyna

powoli blednąć, chyba za bardzo pozwoliłem sobie na życie marzeniami, one przecież się nie

spełniają.

Czas rzucić palenie, koniec szkoły nadchodzi wielkimi krokami. Nienawidzę gdy coś ma nade

mną kontrolę. Dosyć tego gówna.

Czuję się bezradny wobec wszystkiego co się dzieje, wobec upływu czasu, wobec biegu zdarzeń,

wobec wszystkiego co mnie dotyczy.

Pierwszy raz od dawna jest mi tak źle, tak smutno, że aż boli mnie serce, chyba czas ogarnąć

co ciekawego mam w apteczce.

Chciałbym uciec stąd i zapomnieć o wszystkim
Zapytaj mnie o coś zanim spadnę na dno.
Zapytaj zamiast ciągle siedziec i milczeć.
Nie pytaj już, bo czuję, że to nie to.