Wiatr jest moim fryzjerem

"Serce podskoczyło mi z radości, najpierw nieśmiało, a potem mocniej.

Zobaczę błękitne niebo i słońce?.....

Znowu spotkam Herkulesa i Porfirona?

Będę czuć smaki i zapachy?...

Naprawdę?...

Wyskoczyłam na ścieżkę i otrzepałam ubranie.

Jak cudownie jest znowu poczuć się żywym człowiekiem!...

Miałam ochotę tańczyć w rytm grającej we mnie muzyki.

Rozpuściłam włosy, potrząsnęłam nimi i rozczesałam palcami. Wiatr zawrócił i znowu hulał,

szarpiąc mnie za ubranie. Przypomniało mi się jak wiele miesięcy wcześniej podczas polskiego lata

jeździłam samochodem z opuszczonymi szybami i tak samo wtedy wiatr układał mi włosy,

jak wprawny stylista bez użycia elektrycznej suszarki.

EL VIENTO ME SIRVE COMO UN PELUQUERO

powiedziałam z jednym z kolejnych uśmiechów, które cisnęły mi się na usta tak,

że nie mogłam ich powstrzymać."