To czyni mnie innym...

Jeśli podobają Ci się moje wpisy (nie tylko ten), to dodaj do obserwowanych.
Jeśli Ci się nie podobają to wypierdalaj z mojego profilu.

Nie szukam posłuchu, grona fanów, ani komplementów moich zdjęć w większości robionych aparatem w telefonie, bo są słabej jakości.

Mam fotobloga, żeby doceniać Wasze zdjęcia i opisy w wolnej chwili, aby nie tracić czasu na granie i palenie szlug na okrągło...

Jestem szczery i nie komentuję zdjęć bez powodu.
Lubię dyskusje z ludźmi, a nie pionkami materialnego systemu wartości i to skłania mnie do prowadzenia się na tej stronie. Lubię nowe, ciekawe znajomości.

A jak chcesz posłuchać kawałka z opisu ponieżej kliknij na "AbradAb".!

"Pod uszy sto, poduszek milion 

Zapadam się powoli, nie chce wracać, bo to boli 

I śnie mój sen, sen na jawie 

Pozostanę w nim tak długo jak tylko potrafię 

Słyszę głosy tam, gdzie Ty mówisz, że go nie ma 

I widzę schody tam, moją drogę do nieba 

I słyszę głosy ludzi, wszyscy mówią i bredzą 

I widzę jak patrzą, ja wiem, że oni wiedzą 

Bo ja biegam po polach mojej dzikiej świadomości 

I wołam i krzyczę: tu nie ma nienawiści i złości! 

To jest wolności miejsce, moje serce pełne jest miłości 

Nic więcej 

A te spojrzenia i gesty, uśmiechy, w ogóle 

Skurwysyny nie wiedzą gdzie ja teraz się znajduje 

Pojęcia nie mają, wytłumaczyć nie dają 

Na dole widzą i tam umiejscawiają 

I nikt Cie nie słyszy, bo nikt Cie nie słucha 

I nikt nie widzi Twego odlatującego ducha 

W kajdanach jesteś, zaszufladkowane piękno 

I co zrobić, nadal to jest moje piętno" ~AbradAb (Kaliber 44)

FACEBOOK