Niech nikt mi nie mówi, że mam wstać i iść. Niech najpierw sam wstanie.
Nie chce mi się pisać o tym jak to Sylwia nie daje rady.
Chciałabym zapomnieć i zacząć od nowa, bo wiem, że życie jest za krótkie na to, żeby siedzieć i ryczeć. Ale nie umiem.
Idę stąd. Nie będę znowu zawieszać, już starczy, ale idę.
Znasz to uczucie być samemu? znasz, nic nie boli
Wystarczy zwalczyć tylko swój strach
Oswoić duchy, by broiły tylko w snach
I iść przed siebie, świat nie zapłacze gdy się poddasz
Puste pokoje wciąż są puste, co z tego
Wciąż uśmiech mimo, że w tonacji e-mol.
eldo-hotel savoy