573,

Polub mnie na fejsbuku

 facebook

p y t a j

Jeeejku, nie wiem co ze sobą zrobić, psuję wszystko co jest naokoło i chyba będzie juz tylko gorzej i gorzej. Ale to nieważne, przynajmniej ze mną jest lepiej. /tak bardzo egoistycznie, niedobrze.../ Drugi kierunek studiów znowu na tak, ale ten się uda. Co z tego, że będę 7 dni w tygodniu na uczelni. Odbijam się od dna za sprawą grania w karty i herbatki o północy. Z cynamonem!

Tak bardzo mi brak, tak bardzo jestem zła na siebie i na Ciebie, jakbym wiedziała wcześniej, jakbyś Ty nie kłamał i ja nie płakała, rozegralibyśmy to wszystko tak bardzo inaczej, a teraz po prostu chcę zniknąć pod ziemią i pojawić się w innym miejscu. 

Mam pewne obawy ,by zacząć myśleć, że przestałam być dobrym człowiekiem i nie wiem jak to się stało. Czemu po prostu wszystko się psuje, wszystko ja psuję, tak bardzo nie lubię tej sytuacji, tak bardzo wolałabym pić herbatkę i wpadać w całkiem inny świat czytając, oglądając, robiąc zdjęcia, ale nie, najlepiej, przebimbać praktycznie większość wakacji, zepsuć wszystko, czego się dotkie i się dziwić co się dzieje... Jak to napisał J.B. w mojej ulubionej książce 'największym błędem człowieka jest brak świadomości, że już żyje'. Nie odczuwałam tego przez większosć czasu, powoli zaczynam odczuwać to teraz, jejku, chcę cofnąć czas, zrobić wszystko inaczej, lepiej, bezboleśnie... Ale może tak właśnie miało być. 

Nie wiem czy moje życie jest takie ciężkie, czy takie piękne, raczej na przemian, jestem pusta w środku, pusta na zewnątrz, boję się odezwać do kogokolwiek, nie ma z kim wychodzić o 4 rano, z kim pić herbaty, gotować, oglądać wschody słońca i tak po prostu... Nie ma z kim żyć. Idę topić się w kolejnej książce, a co...