Koniec czegoś jest początkiem

czegoś nowego....

Do Eko Union Of Rock 155dni

Do najbliższego kolokwium hmm... jakieś 10 miesięcy...

Moja geologiczna kariera dziś o 11:45 dobiegła końca. Jeszcze nieoficjalnie, ale jednak to już fakt niezaprzeczalny.

Paradoksalnie, właśnie dzisiaj dotarło do mnie, że mam cholerne szczęście w życiu.

Bo takie dramatyczne wydarzenia otwierają oczy. Na bliższe lub dalsze otocznie. Na tych cholernie genialnych ludzi, którzy je tworzą.

W  zwariowanym,  XXIw Świecie często nie zwraca się uwagi na gesty, miłe słowa, uśmiechy wysyłane pod naszym adresem każdego dnia.

Generalnie mało co się liczy poza sumą punktów, procentami, średnią, wynikami...

I przychodzi sobie taki drugi lutego, wyniki negatywne, życiowa porażka, kataklizm. Łzy, żal do złego losu, przytłaczjące poczucie beznadziejności, własnej miernoty. A zaraz po tym olbrzymie wsparcie. I magiczna myśl, że musze być sama fajnym człowiekiem albo farciarą, skoro tyle przyjaźni, ciepła popłynęło w moją stronę. Czyż to nie jest szczęście?

I jeśli ktoś uważa, że jest samotny, niech szerzej otworzy swoje zamglone oczęta i dobrze się rozejrzy. Wciąż na naszej szarej, często okrutnej planecie jest mnóstwo miłości. Dlatego warto jednak czasem otworzyć i swoje serducho.