ciciorini.

Drogie dzieci!

Już od dawien dawna logicznym aspektem jest fakt (fak), że nie uczymy się na cudzych błędach!

Ale do jasnej cholery, czy nie mogę nauczyć się patrzeć z dystansem na własne plany i własne, realistyczne mniej lub bardziej życie?

Człowiek jest bardziej niż mi się wydawało ograniczoną jednostką, ja jestem ograniczoną jednostką.

Całe życie się sypie, a jak pojawia się promyczek nadzieji zaraz w nas rozpala się płomień optymizmu, ale promyczek zaraz gaśnie, a płmień nas zabija, niestety nie na śmierć.

Nas zabijają inne czynnkiki, dużo bardziej powolne i bolesne.

Oddaje cześć Tym którzy stworzyli ketonal, morfinę i inne tego typu substancje.

A na zdjęciu Cicior który właśnie ssie mi włosy.