Witam.

Zapewne już kiedyś to zdjęcie dodawałam, ale zdecydowanie jest ono moim najlepszym i ulubionym.

Chciałabym powiedzieć, że zaczął się Wielki Post (nie wjeżdżam w niczyje wyznanie :)) i wszędzie, czy w szkole, na religii, czy w kościele, czy na spotkaniach do bierzmowania, trąbią, że jest to czas do refleksji, czas na zmainy w swoim życiu, postępowaniu... No i rzeczywiście tak jest. Dlatego ja ciągle myślę, myslę.. nad sobą..

Zdałam sobie sprawe z tego, że mój brak czasu na wszystko, z powodu za krótkiej doby dla mnie daje mi dużo czasu. Że moje noramlne funkcjonowanie uzależnione jest od moich koni. Bo bez nich nie mogę. Nie potrafię być normalna. Wystarczy mi jeden dzień, żeby w towarzystwie ludzi stać się człowiekiem. Przebywając z końmi też nim jestem.. ale innym, bo człowiekiem z pasją.

Tyle osób jeździ konno. Tyle par startuje w zawodach. I ile głów, tyle marzeń, planów... Wszystkie dotyczą dojścia na sam szczyt.Tak. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie wiemy, czy kiedys nam się uda zostać tymi najlepszymi.. Ale mamy nadzieje. I nie uważam, żeby nadzieja była matką głupich. Wręcz przeciwnie. Bo bez nadziei, chociaz byśmy byli niewiadomo jak dobrzy w tym co robimy, nie dojdziemy do apogeum.

I przepraszam, że 'zaśmiecam' portal moimi refleksjami:)