Zaklęłaś uśmiechem,

Oczy Twe uwięziły mnie,

Twe słowa były mi światłem,

A ja byłem Twoim,

Przez chwilę żyłem snem.

Oddaliśmy się mu,

Lecz ja

Pozostanę zgniły w środku.

Oddaliśmy sobie nawzajem

Swoje najskrytsze marzenia.

Przez łzy mnie żegnasz,

Lecz ja nie chce widzieć

Już nigdy Twoich łez,

Nie chcę patrzeć jak odchodzisz.

Nie mów, że to był

Zmarnowany czas,

Czas uniesień,

Czas nadzieji.

I pragnę być Ci nadzieją,

Pragnę być kimś, kto 

Sprawia że chcesz żyć,

Lecz tylko pogrążam Cię

W ciemności.

Spójrz mi w oczy i spróbuj

Powiedzieć że zmarnowałaś czas.

Krztuszę się prawdą,

Duszę rzeczywistością.

Wypełniłaś mnie na nowo,

A ja ofiarowałem Ci ból.

Chciałbym dać Ci wszystko,

"z warg spływa

kropla krwi

i gdzie Twój język

który by koił ból

wynikły z przegryzionego

słowa kocham: