Kryptonity, obsesje, słabości...

...a to wszystko Ty.

Nie wiem dlaczego akurat Ty. Nie wiem czy kiedykolwiek zdołam zrozumieć. Właściwie nie zrobiłeś nic żeby tak bardzo wryć mi się w serce. A jednak wracam do Ciebie jak ta durna ćma do światła. Mimo że właściwie za każdym razem kończę z oparzeniami.

Już tyle razy kasowałam Twój numer. Szukałam Cię na tinderze. Szukałam Cię w mijających mnie samochodach odkąd wiedziałam, że pracujesz w pobliżu. Pamiętasz ten dzień, kiedy zrobiłeś mi zdjęcie na przystanku? Te wspomnienie wraca absolutnie za każdym razem, kiedy siedzę na tej głupiej ławce.

Moje pokłady cierpliwości do Ciebie są nieskończone. Pewnie zdajesz sobie sprawę jak wiele razy obiecywałam sobie, że kolejnej szansy nie będzie. Czemu mam Cię wyciągać z tych dołków skoro uparcie odtrącasz moją dłoń? Skoro uciekasz i nawet nie dajesz mi szansy spróować sobie pomóc. A mimo tego nadal tu jestem. Zawsze gotowa przytulić i zrobić co w mojej mocy żebyś poczuł się lepiej.
Ty cholerny cyniku, Ty.

Ja nawet nie jestem w stanie opisać moich uczuć do Ciebie. To nie miłość, choć jest tu jakiś pokręcony romantyzm. To nie przyjaźń, bo za dużo między nami chemii. Jest to jakiś rodzaj obsesji, oboje doszliśmy już do tego wniosku. Mógłbyś być bratnią duszą, ale z rodzaju tych wyniszczających. Choć, Bogiem a prawdą, nie czuję się przez Ciebie krzywdzona. Może dlatego, że nie pozwalasz zbliżyć się do siebie na tyle żeby mi to faktycznie zaszkodziło.

Kilkuletni związek, przygodne znajomości, ludzie kradnący moją uwagę na parę chwil... i Ty. Poza wszelkimi kategoriami.

Elliot's Song - From "Euphoria" An HBO Original Series - song and lyrics by Dominic Fike, Zendaya | Spotify

_________________________________________________________________________________________________
Blog wrócił, bo brakowało mi pisania. A takie do szuflady nie działało. Ewidentnie jest we mnie jakiś pierwiastek ekhibicjonisty, który potrzebuje wiedzieć, że ktoś to czyta. Human touch potrzebny na każdym kroku, heh. Myślałam, że będę tu ćwiczyć moje literackie zapędy. Lubię się czytać, lubię styl, w jaki składam te literki. Bardzo szybko zrobiło się dużo bardziej intymnie niż przypuszczałam, że będzie. Jak widać są tematy i emocje, które potrzebują ujścia a o których chyba nie umiem nikomu tak po prostu opowiedzieć. Potrzebna mi spowiedź incognito przed obcymi ludźmi. Autoterapia. Zwał jak zwał. Chyba działa.