we'll never know

To jest ostatni dzień tej czarnej farsy. Szkoda mi czasu, szkoda mi dni. Czuję, że dopiero dziś poznałam znaczenie słowa 'rezygnacja'. Trudno. Będzie jeszcze bolało, ale nie pozwolę temu urosnąć do rangi zjawiska paraliżującego. Dziś się w końcu wyśpię, zamiast wpatrywać się w latarnie za oknem. 

Więc dziś ostatnia bólo-dupowa piosenka, która łazi za mną i łazi. 

I tak, nadal to podtrzymuję. Zawsze znajdzie się utwór dookreślający samopoczucie. 

I to właśnie jeden z nich. 

Here I stand alone 

With this weight upon my heart 

And it will not go away 

In my head I keep on looking back 

Right back to the start 

Wondering what it was that made you change 

Well I tried 

But I had to draw the line 

And still this question keeps on spinning in my mind 

What if I had never let you go 

Would you be the man I used to know 

What if I had never walked away 

'Cos I still love you more than I can say 

If I'd stayed 

If you'd tried 

If we could only turn back time 

But I guess we'll never know 

We'll never know