Dodano: 30 CZERWCA 2014
Powrócił czas, kiedy wychodzę na zewnątrz z mokrymi włosami,
wracam nad ranem do domu,
piję duszkiem zimny napój nie przejmując się bólem gardła,
leżę na hamaku czytając ulubioną książkę,
nie przejmuję się czy coś na jutro jest zadane,
słysząc przez telefon "hej, wychodzisz?" zabieram tylko bluzę, zakładam buty i jestem gotowa do wyjścia,
kiedy każdy zachód słońca wygląda pięknie,
kiedy nareszcie mam czas dla siebie,
kiedy urządzam po nocach potajmene schadzki przed rodzicami,
kiedy pije piwo i kąpię się w morzu w środku nocy, a potem wracając trzesąc się z zimna, zataczam się ze śmiechu podnosząc moją przyjaciółkę z ziemi.
Może się to nie kończyć?
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika braintransplant.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
