No i po co sie tak boisz?

Powiedz mi,ale tak szczerze przed samym soba - czy jest cos,czego sie boisz?
Strach potrafi obezwładnić umysł do tego stopnia,że blokuje Twój ruch,nie jesteś w stanie ruszyć z miejsca,ale pod jednym warunkiem - jeśli TY SAM na to pozwolisz.
Strach przypomina kulę śnieżną - jeśli jest mała,masz nad nią kontrole,możesz zrobić z nią co tylko chcesz,ale jeśli rośnie w Twojej głowie stając się gigantem,stajesz się niewolnikiem strachu,a tym samym własnego umysłu.Pamiętaj,że to się dzieje tylko w Twojej głowie.
Kiedy wielka kula toczy się za Tobą stosujesz reakcje obronną - unik.
Unik jest dobry,kiedy wprowadzasz go,żeby nie dać się złapać,a nie wtedy,kiedy nie stajesz twarzą w twarz ze swoim lękiem.
Jak to możesz zrobić? Omówię to za pomocą metafory.W Twoich rękach leży zrozumienie :)
1.Zamknij w pokoju swój lęk i wejdź do niego
Pamiętasz jak Mały Książe oswajał lisa?
Nie rzucaj się na głęboką wodę od razu,ale stopniowo.
Najpierw usiądź daleko od tego,czego się boisz.Nie musisz na niego patrzeć po prostu przesiedź z nim przez pewien czas.Liczy się sama świadomość,że jesteś w tym samym pokoju ze strachem.
Jeśli czujesz,że nie dasz rady,zejdź o szczebel niżej i ponów próbuje jak najszybciej (regularność jest istotna). Kiedy już wytrzymasz,podejdz blizej I potem coraz blizej I jeszcze blizej I jeszcze troszeczke.. A teraz spojrz strachowi w oczy.Zmierz sie z nim.
2.Dzialaj wyobraznia
Tworzenie obrazow w glowie jest bardzo pomocne do osiagniecia celu,dzieki temu latwiej jest Ci go zdobyc.
Wyobraz sobie jak pokonujesz strach,jak walczysz,jak powalasz go na ziemie,jak masz nad nim kontrole.Jakie to uczucie?
Dobra,dobra.. Nie rozpedzajmy sie tak.
Zanim to zrobisz to:
3.Zastanow sie
Jakie przeszkody moge napotkac?Jak moge sobie z nimi radzic? Co moze mnie zniechecac I jak temu nie ulec?Co chce osiagnac I dlaczego?
Kiedy odpowiesz sobie na Te pytania obierzesz kierunek. Nic nie osiagniesz,jesli nie wiesz czego chcesz.
4.Nie zmuszaj sie
Kiedy czujemy sie zmuszani,trudniej nam stawiać kroki.Presja powoduje,ze brakuje nam tlenu,dlatego sam decyduj,sam podejmuj decyzje.Wazne jest,żeby cos bylo Twoje,a nie pod wpływem kogos,dzieki temu nie jesteś marionetka,ale to Ty poruszasz sznurkami.
5.Czas
Daj sobie go,nie wszystko przychodzi od razu.
Licz sie z tym,że oswojenie leku a potem pokonanie go wymaga zaangażowania.
Czas i tak plynie,ale jak go wykorzystasz?
6.Nie poddawaj się
To,ze zmian nie widac od razu,nie znaczy ze ich nie ma.
Możesz upaść nawet 77 razy,ale o wiele ważniejsze jest to,ze wstajesz.Nie wstawaj z pustymi rekoma,lecz z wyciagnietymi wnioskami.
Za kazdym razem kiedy watpisz w to czy dasz rade,pomysl ile osiagnales/as ile udalo Ci sie zwalczyc.Nie wierze,ze Nic takiego nie ma,Bo przeciez ciagle tu jestes.Wiesz,ile to znaczy zyc ciagle w tym systemie? Dajesz rade.

Strach jest taki,jakim Sam go kreujesz.
Tak wiele zalezy od Twojego podejscia.
Zatrzymaj sie.Widzisz przez soba obraz? Stoisz za blisko,nic nie zobaczysz,wszystko jest jedna wielka plama strachu.Cofnij sie kilka krokow do tylu I jeszcze z dwa.. Okay.I jak?Od razu Inna perspektywa,widzisz pelniejszy obraz I dopiero teraz dostrzegasz jego piekno - piekno strachu.
Strach jest piękny dlatego,bo motywuje.