dziewczyna z pokoju 1710

To, że ja tutaj płaczę jest już normą.
Ale ten płacz jest inny. To już nie jest Niepokój.
Niepokój przyszedł. I dopiero go poczułam. Nie sądziłam, że można czuć taką rozpacz, wszystko co do tej pory tu wypisywałam z perspektywy nie ma już żadnego znaczenia.

Leżąc na podłodze całkowicie naga i nie potrafiąc się ruszyć zrozumiałam wreszcie.

Niestety nie podniosłam się z tej podłogi.

Nadal tam leżę.
I strasznie mnie boli.

Proszę CIę znajdź tą dziewczynę z pokoju 1710 i powiedz jej, że ja też za nią tęksnię.

To moje życzenie urodzinowe.