A bo lubie tak na kimś leżeć...   (moj brązowy buraczku sory za to zdj ;**)

Ja chce nad moooooooooooorzeeeeeeeeeeee

"Zanim Cie poznałam, moje życie przypominało bezksiężycową noc. Mrok rozpraszały jedynie nieliczne gwiazdy przyjaciół i rozsądku. A potem pojawiłeś sie Ty i przeciełeś to mroczne niebo niczym meteor. W nowym świetle wszystko nabrało barw, kolorów i sensu. Kiedy znikłeś, kiedy meteor schował się za horyzontem znów zapanowała ciemność, otoczyła mnie czerń. Nic sie nie zmieniło poza tym, że Twoje światło mnie poraziło, oślepiło. Nie widziałam już gwiazd...

Kiedyś moje oczy przyzwyczają się do ciemności, lecz to i tak bez sensu, bo kiedyś ujrzałam lepszy obraz świata i nic nie jest w stanie wyprzeć mi go z pamięci..."

Jak to jest że trudniej jest uwierzyć w coś o czym się marzy, niż w gorsze i niemiłe wiadomości nawet jeśli są one kłamstwem? Dlaczego wolimy wierzyć złym kłamstwom? Może mamy wrodzoną skromność, a nasz mózg podświadomie wątpi w siebie i nie dopuszcza tych szczęśliwych myśli.

Złamania proste zrastają się szybciej i bez komplikacji. Pewnie to, nasz umysł ma na uwadze odrzucając nadzieje i piekne wizje, by po rozczarowaniu się nie cierpieć o wiele bardziej.

Ja mając wrażliwą dusze i wrażliwy umysł muszę być pesymistycznie i sceptycznie nastawiona do wszystkiego, aby móc żyć...

A tak uwielbiam być mile zaskakiwana

http://www.youtube.com/watch?v=jIpb_W4N1_I

Tak na marginesie już nie wiem czego chce...