cześć, wracam bo miałam źle dobrane leki i nie wiedziałam jaki jest dzień,nie tak jak dzieci w wakacje tak że każda chwila przepływała gdzieś poza mną sama byłam poza sobą rzeczywistości już nie było był sam sen choć przecież budziłam się jechałam do pracy wracałam robiłam zakupy nawet coś jadłam i śmiałam się dużo i głośno, choć tak naprawdę nie wiem czy prawdziwie. teraz czuję jest już wszystko prawdziwe realne namacalne ale boli bardziej tak jak boli zapalenie żołądka i pięta z butów które nie powinnam nosić z moim wykształceniem. obudziłam się wczoraj i zaczęłam tęsknić za uwielbianiem wszystkiego zachwycaniem się życiem i pieprzeniem się na ławce w parku. gdzie ja byłam gdy to wszystko istniało?